In het kamertje van de oncoloog in het Prinses Maxima Centrum toets ik trillend het nummer van mijn moeder in op mijn telefoon. Na één keer overgaan neemt ze al op. Zij had dit telefoontje verwacht en zat waarschijnlijk gespannen op de bank. Wat moet ik nou zeggen? Hoe moet ik dit zeggen? Ik probeer woorden te vinden om de boodschap die ik net van de oncoloog heb gehoord over te brengen. Onze wereld is zojuist ingestort, de grond onder onze voeten weggeslagen en ik sta op het punt om hetzelfde te doen bij de oma van onze zoon. "Mam, Joël gaat dood". Het lijkt wel of het pas tot me doordringt als ik zelf de woorden uitspreek.
Lees meer