'Alleen deze dag was het nog mogelijk om zulke mooie beelden te maken'

We wisten al van kleins af aan dat onze mooie, lieve Torre niet oud zou worden. Hij leed aan een energiestofwisselingsziekte. Niemand kon ons vertellen hoe de ziekte zou verlopen, wat de verwachtingen waren en hoe zijn leven er uit zou zien. Wat we wel wisten was dat veel kinderen de volwassen leeftijd niet halen. Torre bleek, ondanks zijn beperking, zo sterk te zijn. Hij verbaasde de artsen steeds weer en we genoten dan ook volop van en met elkaar.

We hebben altijd gekeken naar de mogelijkheden, al werden die in de loop van de jaren wel beperkter. Torre werd groter en zwaarder en ook steeds meer vermoeid en zijn gezondheid ging achteruit. We durfden op een gegeven moment niet meer met hem naar het buitenland om te kamperen, maar bleven in Nederland omdat hij regelmatig in het ziekenhuis belandde.

Torre ging vier dagen in de week naar Heliomare onderwijs waar hij het ongelooflijk naar zijn zin had. Hij genoot van de liefde, aandacht en warmte die hij daar kreeg. Hij was gek op gekkigheid. Hoe meer er mis ging hoe leuker het was. Zwemmen en judo waren zijn favoriete momenten van de week.

Torre was gek op mannen, op badderen en wandelen. Door met zijn arm in de lucht naar buiten te wijzen gaf hij aan dat hij naar buiten wilde. Weer of geen weer een rondje buiten hoorde erbij. En als het regende of stormde schaterde hij het uit om de kapriolen die wij uithaalden om hem zoveel mogelijk uit de regen en/of wind te houden.

Nadat Torre in 2023 was geopereerd aan scoliose, wat een hele zware operatie was, knapte hij in het begin redelijk goed op. Toch bleef hij pijn hebben in zijn heupen en benen en zijn ademhaling veranderde. Er volgenden vele onderzoeken om erachter te komen waar dit vandaan kwam. Uiteindelijk bleek, bijna een jaar na de operatie, dat Torre nieuwe beschadigingen had op zijn hersenstam. Vanaf dit moment ging het zo hard, ook dit had niemand kunnen voorspellen. Vier dagen voordat Torre overleed kwam Stichting Living Memories langs. Torre had zo’n goede dag dat we ons bijna niet voor konden stellen dat het einde in zicht was.

De beelden die zijn gemaakt zijn zo Torre. Zijn sprankelende ogen en zijn lieve lach, alert op alles wat er in zijn omgeving gebeurt. Zijn broertje en zus zo liefdevol naar hem toe. Het is goud waard dat we deze beelden, dankzij Stichting Living Memories, hebben. Voor nu, zo vlak na zijn overlijden, best moeilijk om te kijken. Maar voor later een hele mooie herinnering voor iedereen die Torre zo vreselijk lief had! Want wat was hij ongelooflijk geliefd!

Bedankt dat jullie zo snel iemand bereid hebben gevonden om bij ons langs te komen. Alleen deze dag was het nog mogelijk om zulke mooie beelden te maken. Een herinnering voor het leven!

Een klein bedrag heeft grote waarde

Stichting Living Memories is volledig afhankelijk van sponsors en donateurs. Wil jij ons steunen?

Julia's verhaal

'Een enorm waardevol document is het geworden voor de toekomst.'