Na 38 weken zwangerschap werd de bevalling ingeleid en na opstarthulp lukte het Levi om met ondersteuning te ademen. We kwamen voor ruim twee weken op de NICU terecht, waar zijn vitale functies meer stabiliseerden, maar de grote schade aan het urinewegstelsel steeds duidelijker werd. Onze grote wens was om de tijd die we samen nog hadden thuis door te mogen brengen en gelukkig mocht dat. Wij samen als gezin, hij in een liefdevolle plek, bij ons. Zijn toestand verslechterde echter snel en we kregen het advies om op korte termijn contact op te nemen met Stichting Living Memories. Foto's en video's hebben altijd al een onschatbare waarde voor ons gehad, dus toen de kinderthuiszorg ons hier op wees, voelden we meteen dat we dit graag wilden.

Op zondag 15 mei stond videomaker Jan-Willem rond 8.00 bij ons voor de deur. Iets wat wij hadden aangegeven, want als gezin wakker worden en de dag opstarten is wel één van onze geluksmomenten. Onze zoon Mace vond zo'n grote camera in huis erg leuk en voor ons voelde het al snel natuurlijk. Van tevoren mochten we aangeven wat we op beeld wilde laten vastleggen en Jan-Willem nam ruim de tijd om al deze wensen in vervulling te laten gaan. Zelfs een wandeling door het bos en bij de kinderboerderij heeft hij willen opnemen. Wat zijn het een prachtige, onbetaalbare beelden geworden!

Een paar uur nadat Jan-Willem vertrokken was, ging de toestand van Levi snel achteruit. Diezelfde nacht overleed Levi, op 16 mei, in onze armen. Het leek ons ontzettend mooi om onze film tijdens de uitvaart te kunnen laten zien, want dit was Levi en dit waren wij als gezin. Jan-Willem heeft dan ook in een razend tempo alles in elkaar gezet en de dag voor de uitvaart kregen we een korte en een langere opname. Uiteraard raakten deze beelden ons meteen in ons hart.

Wat zijn we hem, en Stichting Living Memories, dankbaar!