Wij vinden de film die Stichting Living Memories heeft gemaakt heel waardevol: voor nu vlak na haar overlijden én voor later als haar zussen (2 en 4 jaar) wat groter zijn.
De film laat op een ingetogen, ongedwongen manier het ritme van alle dag zien. We zien hoe Cato ondanks haar ziekte meedraaide in het gewone gezinsleven, hoe mooi ze was, maar ook hoe moeilijk ze het had. Hierdoor kunnen we beter accepteren dat ze er niet meer is.
